Eπιστροφή απο τις διακοπές και έναρξη παγκόσμιου πρωταθλήματος στα καπάκια σχεδόν. Ας μοιραστώ μερικές σκόρπιες σκέψεις για την ομάδα μας και για την εθνική.
Στα του οίκου μας για αρχή. Τον Μουράτο τον περιμέναμε, δεν έχω κάποια πολύ συγκεκριμένη άποψη για τον παίχτη στη παρούσα φάση. Απο το λίγο που τον είδα μου άρεσε που δε φοβάται την επαφή με τους αντιπάλους. Μάλλον την επιδιώκει κιόλας, ίσως απο αυτό βρίσκει καλύτερα τα πατηματά του. Δε θα διακινδυνεύσω να πω κάτι παραπάνω. Έχω διαβάσει διάφορες ενστάσεις για τον παίχτη. Το αν θα εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε επίπεδο Ολυμπιακού μένει να φανεί.
Ο Αρώνης που προέκυψε εντελώς ξαφνικά μου είναι παντελώς άγνωστος, αλλα απο όσο τον είδα φαίνεται παίχτης με εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Σημαντικό όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Η σιγουριά που σηκώνεται για να σουτάρει με το που πάρει τη μπάλα, αλλα και η μηχανική του σουτ του, αφήνουν υποσχέσεις. Το ίδιο και τα ποσοστά του. Βεβαίως αυτά δεν είναι αρκετά. Έχει πάντως καλή σωματοδομή που σε προϊδεάζει ότι πρόκειται για καλό αμυντικό (απαραίτητο το γρήγορο πλάγιο βήμα βεβαίως για κάτι τέτοιο) και θα ήθελα να τον δω να παίρνει ευκαιρίες. Δε γνωρίζω τίποτα για την ικανοτητά του στο χειρισμό της μπάλας και το drive. Φαίνεται πάντως ότι πρόκειται για ενα καθαρό σουτέρ θέσης. Θα μπορούσε να προκύψει ένας νέος Μπράμος στη θέση δύο? Ποιός ξέρει...
Όσον αφορά τη συνολικότερη εικόνα του ρόστερ που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου πρέπει να θεωρείται κλεισμένο, είναι προφανές ότι υπάρχουν σημαντικά κενά που αφορούν κυρίως τη front line. Το θέμα με τη θέση τέσσερα είναι χιλιοσυζητημένο. Είναι ενθαρρυντικό ότι στα φιλικά της εθνικής ο Πρίντεζης φάνηκε να είναι σε καλή κατάσταση, άλλα θα μπορέσει να βγάλει τη χρονιά με back up τον μέτριο Πέτγουεϊ? Μην ξεχνάμε ότι τη περασμένη σεζόν αντιμετώπισαν και οι δύο τραυματισμούς, οπότε δικαίως δημιουργείται μια ανασφάλεια τόσο για τη ποιότητα, όσο και για την πληρότητα της ομάδας εκεί. Ο Αγραβάνης θα μπορέσει να βοηθήσει ουσιαστικά φέτος? Υπάρχει ο κόουτς που να του δώσει στη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα ένα πιο ξεκάθαρο ρόλο έχοντας φροντίσει να τον εξελίξει πρώτα? Αποψή μου, δεν υπάρχει. Ο'τι κάνει ο παίχτης μόνος του και δε νομίζω ότι θα τύχει και ιδιαίτερης εμπιστοσύνης ούτως ή άλλως.
Στους σέντερ θα έχουμε τους δύο undersized ψηλούς και Καββαδά-Σίμμονς για συμπληρώματα. Το καλό είναι ότι με τη προσθήκη Χάντερ έχουμε ενα ζευγάρι πιο γρήγορα πόδια αμυντικά, έναν ακόμα καλό αμυντικό ψηλά και ίσως και μια πιθανή εναλλακτική για το τέσσερα. Το κακό είναι ότι δεν είμαστε καθόλου τεχνική ομάδα μέσα στη ρακέτα (ο Πρίντεζης εξαίρεση), ο'τι κάνει ο Ντάνστον με πλάτη, μέχρι εκεί. Ο Καββαδάς δύσκολα θα φτάσει ποτέ το απαιτούμενο επίπεδο και ο Σίμμονς αποτελεί ενα περιττό έξοδο ουσιαστικά. Η ομάδα χρειάζεται ένα καλό πίβοτ, το οποίο δε θα το δούμε ούτε και φέτος μάλλον, εκτός και αν μετά τη regular season αποφασίσουμε να ενισχυθούμε. Με τον Ντάνστον και τον φιλότιμο πλην όμως "μονόπατο" Χάντερ δύσκολα βγαίνει η χρονιά. Αμυντικά θα δούμε πολλές φορές τους ψηλούς μας, ειδικά τον Χάντερ, να τρώνε ποσταρίσματα και καλάθια πάνω απο το κεφάλι.
Στα γκάρντ όλα θα κριθούν απο τη φρεσκάδα του Σπανούλη έπειτα απο τη πρώτη του μεγάλη περίοδο ξεκούρασης εδώ και χρονιά. Αν είναι ο καλός Σπανούλης, με τη συμβολή του Λαφαγιέτ και των υπόλοιπων που οφείλουν και αυτοί να βγούν περισσότερο μπροστά, υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Ευτυχώς που οι μεταγραφές Λαφαγιέτ και Ντάρντεν δίνουν ανάσες στη περιφερειακή άμυνα, επομένως δεν υπάρχει πλέον περιθώριο δικαιολογιών για Μάντζαρη και κυρίως για Σλούκα. Ούτε καν το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Το τρία είναι η μοναδική θέση που είμαστε υπερπλήρεις, οπότε δεν έχω να σχολιάσω κάτι ιδιαίτερο. Αναμένω να δω την αναβάθμιση Παπαπέτρου και τα διάφορα σχήματα που θα προκύψουν απο τη χρησιμοποίηση του πασπαρτού Ντάρντεν. Ο Λοτζέσκυ για εμένα είναι μια δοκιμασμένη λύση που θα βοηθήσει και φέτος.
Πάμε και στην εθνική τώρα. Μετά την άρνηση Κουφού, θεωρώ εντελώς αναμενόμενη την 12αδα που διάλεξε ο κόουτς Κατσικάρης απο τους παίχτες της προεπιλογής. Ο Γλυνιαδάκης είναι ενας παίχτης που μπορεί να είναι άτεχνος και αργός, άλλα απο την άλλη είναι σκληρός αμυντικά, ρίχνοντας μπόλικο ξύλο και ματσάροντας καλά πολύ ψηλά κορμιά. Παίχτης για βρώμικες δουλειές. Ο Βασιλειάδης επίσης φαντάζει λογικότερη επιλογή απο τον Γιάνκοβιτς. Καλύτερος σουτέρ, περισσότερο γκάρντ απο το Βλαδίμηρο (μια ομάδα πρέπει να έχει τουλάχιστον 5 γκάρντ για εμένα) και με πιο πολύ χρόνο συμμετοχής τη χρονιά που μας πέρασε. Οι υπόλοιποι ήταν προφανές ότι θα ήταν στην αποστολή.
Είδα τα φιλικά μας εντελώς αποσπασματικά, άλλα θεωρώ ότι η ομάδα έχει δυνατότητες για ψηλά. Φαίνεται οι παίχτες να έχουν αρκετά ξεκάθαρη εικόνα των ρόλων τους, αλλα και ανεπτυγμένο το αίσθημα της ενότητας και της ομάδας. Η παρουσία του Καλάθη και του Αντετονκούμπο ενισχύουν το transision παιχνίδι της εθνικής. Η παρουσία του πρώτου δε, μας ανεβάζει επίπεδο και στο set παιχνίδι. Επιπλέον βλέπω ενα λογικά διαμορφωμένο ρόστερ και όχι το έκτρωμα των 7 forward του Τρινκιέρι. Με Βουγιούκα, αντι του ανεπαρκή Καββαδά, back up του Μπουρούση στα σέντερ. Ο Βουγιούκας, αν και ξινίζει σε πολλούς, είναι αξιόλογος επιθετικά παίχτης, ξέρει να τοποθετεί σωστά το σώμα του κατεβάζοντας ριμπάουντ και ακόμα και αμυντικά μπορεί να κουκουλωθεί αρκετά με σωστή τακτική.
Τα διάφορα ομαδικά σκαμπανεβάσματα και οι επί μέρους κακές ατομικές εμφανίσεις που είδαμε στα φιλικά δεν με ανησυχούν τόσο. Αρκεί να είναι ο κόουτς και οι παίχτες έτοιμοι όταν θα μετράει. Περίπου μια μέρα έμεινε πριν το πρώτο τεστ. Οψόμεθα...
Στα του οίκου μας για αρχή. Τον Μουράτο τον περιμέναμε, δεν έχω κάποια πολύ συγκεκριμένη άποψη για τον παίχτη στη παρούσα φάση. Απο το λίγο που τον είδα μου άρεσε που δε φοβάται την επαφή με τους αντιπάλους. Μάλλον την επιδιώκει κιόλας, ίσως απο αυτό βρίσκει καλύτερα τα πατηματά του. Δε θα διακινδυνεύσω να πω κάτι παραπάνω. Έχω διαβάσει διάφορες ενστάσεις για τον παίχτη. Το αν θα εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε επίπεδο Ολυμπιακού μένει να φανεί.
Ο Αρώνης που προέκυψε εντελώς ξαφνικά μου είναι παντελώς άγνωστος, αλλα απο όσο τον είδα φαίνεται παίχτης με εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Σημαντικό όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Η σιγουριά που σηκώνεται για να σουτάρει με το που πάρει τη μπάλα, αλλα και η μηχανική του σουτ του, αφήνουν υποσχέσεις. Το ίδιο και τα ποσοστά του. Βεβαίως αυτά δεν είναι αρκετά. Έχει πάντως καλή σωματοδομή που σε προϊδεάζει ότι πρόκειται για καλό αμυντικό (απαραίτητο το γρήγορο πλάγιο βήμα βεβαίως για κάτι τέτοιο) και θα ήθελα να τον δω να παίρνει ευκαιρίες. Δε γνωρίζω τίποτα για την ικανοτητά του στο χειρισμό της μπάλας και το drive. Φαίνεται πάντως ότι πρόκειται για ενα καθαρό σουτέρ θέσης. Θα μπορούσε να προκύψει ένας νέος Μπράμος στη θέση δύο? Ποιός ξέρει...
Όσον αφορά τη συνολικότερη εικόνα του ρόστερ που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου πρέπει να θεωρείται κλεισμένο, είναι προφανές ότι υπάρχουν σημαντικά κενά που αφορούν κυρίως τη front line. Το θέμα με τη θέση τέσσερα είναι χιλιοσυζητημένο. Είναι ενθαρρυντικό ότι στα φιλικά της εθνικής ο Πρίντεζης φάνηκε να είναι σε καλή κατάσταση, άλλα θα μπορέσει να βγάλει τη χρονιά με back up τον μέτριο Πέτγουεϊ? Μην ξεχνάμε ότι τη περασμένη σεζόν αντιμετώπισαν και οι δύο τραυματισμούς, οπότε δικαίως δημιουργείται μια ανασφάλεια τόσο για τη ποιότητα, όσο και για την πληρότητα της ομάδας εκεί. Ο Αγραβάνης θα μπορέσει να βοηθήσει ουσιαστικά φέτος? Υπάρχει ο κόουτς που να του δώσει στη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα ένα πιο ξεκάθαρο ρόλο έχοντας φροντίσει να τον εξελίξει πρώτα? Αποψή μου, δεν υπάρχει. Ο'τι κάνει ο παίχτης μόνος του και δε νομίζω ότι θα τύχει και ιδιαίτερης εμπιστοσύνης ούτως ή άλλως.
Στους σέντερ θα έχουμε τους δύο undersized ψηλούς και Καββαδά-Σίμμονς για συμπληρώματα. Το καλό είναι ότι με τη προσθήκη Χάντερ έχουμε ενα ζευγάρι πιο γρήγορα πόδια αμυντικά, έναν ακόμα καλό αμυντικό ψηλά και ίσως και μια πιθανή εναλλακτική για το τέσσερα. Το κακό είναι ότι δεν είμαστε καθόλου τεχνική ομάδα μέσα στη ρακέτα (ο Πρίντεζης εξαίρεση), ο'τι κάνει ο Ντάνστον με πλάτη, μέχρι εκεί. Ο Καββαδάς δύσκολα θα φτάσει ποτέ το απαιτούμενο επίπεδο και ο Σίμμονς αποτελεί ενα περιττό έξοδο ουσιαστικά. Η ομάδα χρειάζεται ένα καλό πίβοτ, το οποίο δε θα το δούμε ούτε και φέτος μάλλον, εκτός και αν μετά τη regular season αποφασίσουμε να ενισχυθούμε. Με τον Ντάνστον και τον φιλότιμο πλην όμως "μονόπατο" Χάντερ δύσκολα βγαίνει η χρονιά. Αμυντικά θα δούμε πολλές φορές τους ψηλούς μας, ειδικά τον Χάντερ, να τρώνε ποσταρίσματα και καλάθια πάνω απο το κεφάλι.
Στα γκάρντ όλα θα κριθούν απο τη φρεσκάδα του Σπανούλη έπειτα απο τη πρώτη του μεγάλη περίοδο ξεκούρασης εδώ και χρονιά. Αν είναι ο καλός Σπανούλης, με τη συμβολή του Λαφαγιέτ και των υπόλοιπων που οφείλουν και αυτοί να βγούν περισσότερο μπροστά, υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Ευτυχώς που οι μεταγραφές Λαφαγιέτ και Ντάρντεν δίνουν ανάσες στη περιφερειακή άμυνα, επομένως δεν υπάρχει πλέον περιθώριο δικαιολογιών για Μάντζαρη και κυρίως για Σλούκα. Ούτε καν το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Το τρία είναι η μοναδική θέση που είμαστε υπερπλήρεις, οπότε δεν έχω να σχολιάσω κάτι ιδιαίτερο. Αναμένω να δω την αναβάθμιση Παπαπέτρου και τα διάφορα σχήματα που θα προκύψουν απο τη χρησιμοποίηση του πασπαρτού Ντάρντεν. Ο Λοτζέσκυ για εμένα είναι μια δοκιμασμένη λύση που θα βοηθήσει και φέτος.
Πάμε και στην εθνική τώρα. Μετά την άρνηση Κουφού, θεωρώ εντελώς αναμενόμενη την 12αδα που διάλεξε ο κόουτς Κατσικάρης απο τους παίχτες της προεπιλογής. Ο Γλυνιαδάκης είναι ενας παίχτης που μπορεί να είναι άτεχνος και αργός, άλλα απο την άλλη είναι σκληρός αμυντικά, ρίχνοντας μπόλικο ξύλο και ματσάροντας καλά πολύ ψηλά κορμιά. Παίχτης για βρώμικες δουλειές. Ο Βασιλειάδης επίσης φαντάζει λογικότερη επιλογή απο τον Γιάνκοβιτς. Καλύτερος σουτέρ, περισσότερο γκάρντ απο το Βλαδίμηρο (μια ομάδα πρέπει να έχει τουλάχιστον 5 γκάρντ για εμένα) και με πιο πολύ χρόνο συμμετοχής τη χρονιά που μας πέρασε. Οι υπόλοιποι ήταν προφανές ότι θα ήταν στην αποστολή.
Είδα τα φιλικά μας εντελώς αποσπασματικά, άλλα θεωρώ ότι η ομάδα έχει δυνατότητες για ψηλά. Φαίνεται οι παίχτες να έχουν αρκετά ξεκάθαρη εικόνα των ρόλων τους, αλλα και ανεπτυγμένο το αίσθημα της ενότητας και της ομάδας. Η παρουσία του Καλάθη και του Αντετονκούμπο ενισχύουν το transision παιχνίδι της εθνικής. Η παρουσία του πρώτου δε, μας ανεβάζει επίπεδο και στο set παιχνίδι. Επιπλέον βλέπω ενα λογικά διαμορφωμένο ρόστερ και όχι το έκτρωμα των 7 forward του Τρινκιέρι. Με Βουγιούκα, αντι του ανεπαρκή Καββαδά, back up του Μπουρούση στα σέντερ. Ο Βουγιούκας, αν και ξινίζει σε πολλούς, είναι αξιόλογος επιθετικά παίχτης, ξέρει να τοποθετεί σωστά το σώμα του κατεβάζοντας ριμπάουντ και ακόμα και αμυντικά μπορεί να κουκουλωθεί αρκετά με σωστή τακτική.
Τα διάφορα ομαδικά σκαμπανεβάσματα και οι επί μέρους κακές ατομικές εμφανίσεις που είδαμε στα φιλικά δεν με ανησυχούν τόσο. Αρκεί να είναι ο κόουτς και οι παίχτες έτοιμοι όταν θα μετράει. Περίπου μια μέρα έμεινε πριν το πρώτο τεστ. Οψόμεθα...