Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Ο βασιλιάς είναι γυμνός


Δεν πάει και πολύς καιρός απο το προηγούμενο ποστ, αλλά οι εξελίξεις επέβαλαν το δίχως άλλο αυτό το update. Η ομάδα μέχρι τώρα παρουσιάζεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων και των προσδοκιών, γεγονός που δεν γίνεται να αγνοηθεί.

Δεν είναι το θέμα οτι έχασε τα δύο ντέρμπυ με Παναθηναϊκο ενώ θεωρητικά ξεκινούσε πιο μπροστά στη αφετηρία. Το θέμα είναι οτι και στα τρία επίσημα παιχνίδια που έχει δώσει ως τώρα σε υψηλό επίπεδο, τα δύο εκ των οποίων έχασε, έδειξε πολύ ανησυχητικά σημάδια. Και το ακόμα χειρότερο είναι οτι πολλά απο τα προβλήματα που εμφανίζει είχαν προβλεφθεί απο μεγάλη μάζα των οπαδών το καλοκαίρι.

Δεν μπορεί κανείς ας πούμε να ισχυριστεί ότι το ποιοτικό κενό στο 4 πίσω απο τον Πρίντεζη δεν έβγαζε μάτια και ό,τι ήταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κανείς οτι ο Aγραβάνης μπορεί να σταθεί σαν δεύτερο 4άρι στον Ολυμπιακό. Προσωπικά πιο πολύ πιστεύω τον Τσαϊρελη απο τον Αγραβάνη, αλλά και αυτόν ακόμα σαν τρίτο 4άρι ενδεχομένως. Η ομάδα χρειαζόταν έναν strech power forward για να μπορεί να ανοίξει το γήπεδο, ο οποίος θα ήταν σκυλί του πολέμου στην άμυνα, ώστε να πλαισιώσει ιδανικά τον Πρίντεζη. Κάτι σαν τον Γκάμπριελ της Καρσίγιακα που είχε ακουστεί.

Αντ' αυτού σπατάλησαμε μια θέση ξένου και πήραμε τρίτο σέντερ τον Μιλουτίνοφ, έναν παίχτη που είναι λίγο απο όλα και τίποτα πολύ. Μπορεί και λίγο να ποστάρει, είναι εννίοτε καλός στα ριμπάουντ, ματσάρει συμπαθητικά ψηλά κορμιά κτλ. Όλα αυτά στο περίπου, όχι αρκετά. Συγγνώμη, αλλά για τρίτο σέντερ, όπως είχα γράψει και τρία ποστ πίσω και πολλοί ακόμα το λέγανε, βάζεις και τον Αγραβάνη. Αναλώσιμος και πιο χρήσιμος για εμένα στη θέση αυτή. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε τον Αγραβάνη με το ζόρι 4άρι επιπέδου ευρωλίγκας. Ε όχι ρε κόουτς μη μου πείς ότι δεν έπαιξες (και παίζεις ακόμα) με τη φωτιά με αυτή την απόφαση.

Η μεταγραφή Μιλουτίνοφ λοιπόν για εμένα χαρακτηρίζεται περιττή. Πάμε και στον Γιάνγκ τώρα. Το θηρίο, το θωρηκτό, τον μπουλντόζα και όλα αυτά τα ωραία που λέγαν ακόμα και "δημοσιογράφοι" το καλοκαίρι. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα απο αυτά που είχα γράψει για αυτόν στη σύγκριση με Ντάνστον τρία ποστ πίσω...

"Εν κατακλείδι θεωρώ πως αν ο Γιάνγκ μπεί περισσότερο στην πιο τακτικίστικη λογική του ευρωπαϊκού μπάσκετ και δεν στηρίζεται αποκλειστικά στο ενστικτό του και τα πλούσια σωματικά του προσόντα, μπορεί να αποδειχτεί αρκετά σημαντικότερος του Μπράιαντ. Ειδικά δε, αν δουλέψει σοβαρά και το ποστ παιχνίδι του. Αν αυτά δε γίνουν, θα βλέπουμε παιχνίδια που θα είναι κυρίαρχος, αλλά και κάποια που θα μπλοκάρει αρκετά και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ειδικά όσο θα προχωράμε στα πιο δύσκολα ματς. "

Νομίζω μέχρι τώρα βλέπουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό ό,τι δηλώνουν τα υπογραμμισμένα σημεία. Ο παίχτης σίγουρα θέλει χρόνο γιατί δεν παίζει σε υψηλό επίπεδο πολύ καιρό, αλλά η έλλειψη αρχών στο παιχνίδι του, ώρες ώρες είναι σοκαριστική. Απο το ότι σε πολλές περιπτώσεις σε φάσεις που είναι φάτσα με το καλάθι κατεβάζει τη μπάλα χαμηλά πριν σηκωθεί, χάνοντας έτσι χρόνο, μέχρι τον τρόπο που ποστάρει, όπου δεν εκμεταλεύεται σχεδόν καθόλου το εκτοπισμά του και πολλές φορές αυτο-οδηγείται κάτω απο τη μπασκέτα με αποτέλεσμα να είναι έτοιμος να φάει τάπα απο το ίδιο το ταμπλό. Τα δε τελειώματα του στο λόου-ποστ, επιεικώς μέτρια.
Ο παίχτης χρειάζεται εντατικά μαθήματα ώστε να μάθει λίγο τη θέση που αγωνίζεται και να μη στηρίζεται τόσο στην τροφοδότηση σε πικ εν ρολ καταστάσεις. Ειδικά με τέτοιο σώμα είναι έγκλημα να είναι τόσο "λίγος" στο λόου-ποστ. Θα μπορούσε άνετα να πλησιάσει το επίπεδο του Μπατίστ κάποια στιγμή αν το εκμεταλευόταν.

Επίσης αυτός ο μύθος που καλλιέργησαν πάλι πολλοί "δημοσιογράφοι" το καλοκαίρι ότι ο Γιάνγκ στο ψηλό παιχνίδι είναι κυριάρχος είναι το λιγότερο εξοργιστικός. Ο παίχτης είναι απλά καλός στο συγκεκριμένο κομάτι. Αμυντικά δε, ο Ντάνστον ψηλά είναι ξεκάθαρα καλυτερός του, φαίνεται και απο τα περσινά τους νούμερα στα μπλοκ. Ελπίζω και αυτό να το είδατε όσοι προτρέχετε να εξυψώσετε, και να απαξιώσετε αντίστοιχα, παίχτες έτσι εύκολα.

Για εμένα ο Ολυμπιακός στο 5 αντί για Γιάνγκ έπρεπε να είχε χτυπήσει Αρτιόμ Παραχούσκι, που έπαιζε κιόλας σαν όνομα, με τα χίλια. Θα είχε ένα παίχτη φόβητρο μέσα στη ρακέτα, με πολύ δυνατό λόου-ποστ παιχνίδι, που θα μάτσαρε παραπάνω απο ιδανικά (και όχι στο περίπου) παίχτες τύπου Ραντούλιτσα και Κούζμιτς. Έναν παίχτη που δεν θα σπρωχνόταν με τίποτα και θα σκέπαζε το καλάθι, που θα συνδύαζε δύναμη και τεχνική στο φούλ. ΄Εναν παίχτη που ακόμα και στο πικ εν ρολ εγώ μπορεί και να τον έλεγα καλύτερο του Γιάνγκ. Εξηγούμαι.

Ο Γιάνγκ είναι πιο γρήγορος και εκρηκτικός. Ο Παραχούσκι όμως επειδή διαθέτει περισσότερη μπασκετική ευφυία σίγουρα στο πικ εν ρολ θα "βυθιζόταν" στο αντίπαλο καλάθι πιο σωστά και σε καλύτερο timing. Επίσης το γεγονός ότι έχει πολύ μεγαλύτερο μάκρος θα τον έκανε πιο εύκολο στόχο για λόμπες πάνω απο τα χέρια των αμυντικών. Σε άμυνα με αλλαγές πάνω στο πικ δε, δεν θα υπήρχε κανείς γκάρντ σε όλη την Ευρώπη να μπορέσει να τον σταματήσει απο το να τον βάλει μέσα στο καλάθι. Το μόνο εμφανές μειονέκτημα του Παραχούσκι σε σχέση με τον Γιάνγκ θα ήταν η πικ εν ρολ άμυνα, αλλα θα ήταν τόσα πολλά τα υπολοιπά οφέλη που θα άξιζε να προσπαθήσει ο Σφαιρό να το κρύψει αυτό με διάφορα τρικ. Εξάλλου πικ εν ρολ ψηλό η ομάδα διαθέτει στο πρόσωπο του Χάντερ.


Ο Σφαιρό λοιπόν όταν κατέληγε σε Γιάνγκ δεν τα σκέφτηκε όλα αυτά; Δεν συνυπολόγισε εκτός όλων των άλλων την απειρία του παίχτη; Λάθος όταν έχεις τον Παραχούσκι μέσα στα πόδια σου και ήδη Χάντερ στο ρόστερ, να πας να πάρεις Γιάνγκ. Όχι τόσο μεγάλο όσο το να προσπαθείς να κάνεις με τα χίλια ζόρια τον Αγραβάνη παίχτη επιπέδου και να μη παίρνεις το 4αρι που ζητάει η ομάδα, αλλα λάθος που ήδη φαίνεται παρ' όλα αυτά. Και όποιος δεν το παραδέχεται ή στέκεται σε εμφανίσεις του Γιάνγκ τύπου Τσεντεβίτα, εθελοτυφλεί. Δώσαμε 900 χιλιάρικα σε ένα παίχτη που είναι ο ορισμός της λέξης "στοίχημα", ενώ η ομάδα έπρεπε να πάρει Παραχούσκι. Ενα πολύ δυνατό πίβοτ δηλαδή, πράγμα που της λείπει καιρό τώρα. Μην πει κανείς δεν ταιριάζουν τέτοιοι παίχτες στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, γιατι θα του πω ότι το παιχνίδι του Ολυμπιακού κάποιες φορές είναι τόσο μονόπατο που πονάνε τα μάτια μας.

Πάμε και στην πικρή ιστορία των γκάρντ τώρα. Λοιπόν η φυγή Σλούκα μπέρδεψε υπερβολικά τα πράγματα. O Στρόμπερυ αποκτήθηκε σαν αντι-Λαφαγιέτ με την υπόθεση εργασίας ότι η ομάδα θα τα βρεί με τον Σλούκα. Aυτό δεν έγινε ποτε και έτσι έμεινε αμανάτι ο παίχτης, που διαθέτει καλά στοιχεία (ενέργεια, άμυνα, μπούκα κ.α.) και χρειάζεται χρόνο για να τα δείξει, αλλα στην παρούσα φάση φαίνεται ο πιο εύκολα αντικαταστάσιμος. Θα πει κάποιος γιατί όχι ο Χάκετ ρε αδερφέ; Τι παραπάνω έχει δείξει μέχρι τώρα; Όχι πολλά παραπάνω, αν και στο παιχνίδι με την Τσεντεβίτα έκανε αρκετή αθόρυβη δουλειά. Είναι απλό. Είναι πιο κοντρολαρισμένος παίχτης, με περισσότερη εμπειρία και μεγαλύτερη κλάση. Προσωπικά πιστεύω ότι θα ανέβει και θα προσφέρει. Μπορεί και να κάνω λάθος, μιας που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει μια εμφανή πτώση, αλλά θεωρώ ότι οverall μπορούμε να πάρουμε περισσότερα πράγματα και πιο γρήγορα απο αυτόν.

Στην παρούσα φάση η ομάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο που να πλησιάζει όσο γίνεται στο στυλ τον Σλούκα. Να μπορεί δηλαδή να δεί γήπεδο και να προσφέρει εύκολους πόντους. Ο Στρόμπερυ δεν είναι ο παίχτης που θα το κάνει με συνέπεια αυτό και η ομάδα χρειάζεται κάτι τέτοιο άμεσα και όσο πιο σίγουρα γίνεται. Δεν μπορεί να περιμένει την καλή βραδιά του Στρόμπερυ, ούτε ακόμα και του Χάκετ, ο οποίος όμως μπορεί πιο εύκολα να περιοριστεί σε οργανωτικό ρόλο και να παίρνει επιθετικές πρωτοβουλίες όποτε του επιτρέπει το παιχνίδι. Γιατί λοιπόν παρέμεινε ο Στρόμπερυ στο ρόστερ όταν χάθηκε ο Σλούκας; Ή γιατί τέλος πάντων αποκτήθηκε ο Χάκετ στη συνέχεια και όχι κάποιος άλλος γκάρντ που να είναι πιο σκόρερ και ικανός στο να βλέπει την πάσα; Είναι τυχαίο που ο Σφαιρόπουλος χθες εμπιστεύτηκε ελάχιστα τον Στρόμπερυ έχοντας σε πολύ μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού τον Λοτζέσκι στη θέση 2; Αυτό για εμένα είναι σημάδι αναγνώρισης λάθος καλοκαιρινού σχεδιασμού.

Απο την άλλη πρέπει όλοι κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι ο Σπανούλης δεν είναι ο παίχτης που ήταν κάποτε. Και πρέπει πρώτος απο όλους να το καταλάβει ο ίδιος. Ο μπασκετικός εγωισμός σε τόσο σπουδαίους παίχτες είναι λογικός και ως ένα σημείο θεμιτός, αλλά όταν αρχίζει και κάνει περισσότερο κακό στην ομάδα σου παρά καλό, πρέπει να ξεπερνιέται. Ο Βασίλης θα πρέπει αν είναι σωστός επαγγελματίας, να είναι πλέον έτοιμος να μοιραστεί τη θέση του ηγέτη και του σκόρερ στην περιφέρεια με κάποιον άλλο. Διότι έχει απωλέσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα του να σκοράρει κοντά στο καλάθι ή σε μέση απόσταση μετά απο drive ή drive και jump shoot αντίστοιχα, και στηρίζεται πλέον υπερβολικά στο μακρινό σουτ του. Πράγμα στο οποίο, παρά τα μεγάλα σουτ που έχει βάλει κατα καιρούς, δεν ήταν ποτέ βιρτουόζος.

Aυτή είναι η αλήθεια. Ήταν πάντοτε ένας τρομερός μπουκαδόρος με καλό περιφερειακό σουτ. Όταν λοιπόν φτάνει την περσινή χρονιά για πρώτη φορά στην καριέρα του να έχει επιχειρήσει στην ευρωλίγκα περισσότερα τρίποντα στο σύνολο παρά δίποντα, αυτό μας δείχνει πως δεν μπορεί πλέον να επωμιστεί το ρόλο του σκόρερ. Γιατι ο γκάρντ-σκόρερ εννοείται πως πρέπει να έχει καλό σουτ, αλλα πάνω απο όλα πρέπει να είναι slasher, να διεμβολίζει δηλαδή και να τελειώνει φάσεις ή να δημιουργεί καταστάσεις ανισορροπίας. Ο Σπαν δεν το κάνει πλέον με συνέπεια αυτό και δεν υπήρξε ποτέ καθαρός σουτέρ για να λειτουργεί κατα κύριο λόγο σαν τέτοιος τώρα, αλλα και τα τελευταια δύο-δυόμιση χρόνια θα προσθέσω εγώ.

Ο κόσμος λοιπόν όσο και να τον αγαπάει, με την σχεδόν ολοκληρωτική και άνευ όρων αποδοχή στον Σπαν, έχει συμβάλει στη δημιουργία ενός κλίματος γύρω απο τον παίχτη που δεν του επιτρέπει να βοηθήσει με τον καλύτερο τρόπο την ομάδα του. Η ασυλιά δε, που απολαμβάνει απο όλους τους δημοσιογράφους ανεξαιρέτως είναι τόσο μεγάλη που καταντάει ύποπτη. Διότι το ζητούμενο δεν είναι να απαξιώσουμε τον παίχτη που έχει προσφέρει τόσα πολλά πράγματα. Άσχετα που πάνω στα νεύρα μου προσωπικά το έχω κάνει και αυτό, το παραδέχομαι. Το ζητούμενο είναι να δούμε την πραγματικότητα για αυτό που είναι και να τον προστατεύσουμε απο το να εκτίθεται και ο ίδιος. Αν όμως τον κανακεύουν όλοι και δεν υπάρχει ίχνος κριτικής, βάσιμης και μη κακοπροαιρετής, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι ο μπασκετικός του εγωισμός θα επικρατήσει. Και ο Ολυμπιακός χρειάζεται τον Σπανούλη με καθαρό μυαλό και όχι θολωμένο και καθοδηγούμενο απο το Εγώ του.

Εν κατακλείδι όπως βλέπετε η ομάδα πάσχει σε πάρα πολλά μέτωπα. Και αγωνιστικά και σε νοοτροπία. Ο βασιλιάς είναι γυμνός και κάποιος πρέπει να το πει με θάρρος πριν να είναι πολύ αργά. Ήδη χάθηκε ένας τίτλος. Με τα τωρινά δεδομένα επομένως, για να σωθεί η χρονιά επιβάλλεται να απομακρυνθεί ένας εκ των Στρόμπερυ, Χάκετ (προτιμώ Στρόμπερυ) και να αποκτηθεί ένας σκόρερ που να βλέπει γήπεδο και με τον οποίο ο Σπαν θα είναι διατεθιμένος να μοιράζεται τον χρόνο συμμετοχής. Επίσης επιβάλλεται να αποκτηθεί ένα 4άρι με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα πιο πάνω και να περάσει ο Μιλουτίνοφ αποκλειστικά στο ρόστερ της ευρωλίγκας. Αυτές οι κινήσεις καλό θα ήταν να γίνουν αρκετά πριν το τοπ-16, γιατι διαφορετικά δεν νομίζω να προλάβει να μονταριστεί η ομάδα εν όψει των πολύ δύκολων αγωνιστικών υποχρεώσεων που θα ακολουθήσουν, ειδικά σε περίπτωση εκ νέου αστοχίας στη στελέχωση. Τέλος πρέπει να γίνουν εντατικά μαθήματα της θέσης 5 στον Γιάνγκ, διότι η επένδυση του Ολυμπιακού πάνω του θα πάει χαμένη διαφορετικά.

Ο κόουτς Σφαιρόπουλος έβαλε πολλά στοιχήματα και μάλλον τη πάτησε. Λάθη δεν κάνουν όμως μόνο όσοι δεν προσπαθούν. Υπάρχει χρόνος για να φτιάξουν τα πράγματα κάνοντας τις απαραιτητές προσθαφαιρέσεις και ανακατατάξεις, ώστε να έχουμε τουλάχιστον μια πιο ορθολογική ομάδα και να διεκδικήσουμε με περισσότερες αξιώσεις ό,τι καλύτερο. Αν δεν διαφανεί ουσιαστικά κάποια τέτοια πρόθεση βέβαια, τότε νομίζω δικαίως θα μιλάμε και για τον κόουτς απο άλλη βάση πια. Ελπίζω να μην χρειαστεί.

Υγ. Όσον αφορά τον Παπ, είναι ένας παίχτης που τον θέλουμε οι περισσότεροι Ολυμπιακοί, αλλα αντικειμενικά δεν αποτελεί προτεραιότητα τώρα. Μακάρι να έρθει, αλλά μόνο αν δεν εμποδίσει κάποια κίνηση που είναι απολύτως απαραίτητη.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: citius, altius, fortius


Πρώτο επίσημο ματς της σεζόν 2015-2016 αύριο, και τι ματς!

Κλασικά, όπως πολλές φορές την τελευταία δεκαετία, συναντιόμαστε στην πρεμιέρα του κυπέλου με τον Παναθηναϊκό. Το άλλο σενάριο που παίζει συνήθως είναι ότι τους βρίσκουμε στον τελικό. Ένα σενάριο με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον για το που θα καταλήξει τελικά ο τίτλος, μιας που αν κατα 99% ξέρεις τον τροπαιούχο με το καλημέρα, χάνεται όλο το νόημα.
Φέτος ανεβαίνουν βέβαια και άλλες ομάδες, οπότε μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο σαν φίλαθλοι και λάτρεις του μπάσκετ. Σαν Ολυμπιακοί βέβαια, ελπίζουμε και θέλουμε να το πάρει η ομάδα μας.

Αν ξεπεράσουμε πάντως τη συζήτηση περί ενδιαφέροντος (σε έναν ούτως ή άλλως υποβαθμισμένο θεσμό) θεωρώ ότι μας συμφέρει που πετυχαίνουμε σε αυτό το χρονικό σημείο τον "αιώνιο αντίπαλο". Και εξίσου μας συμφέρει που θα τον πετύχουμε πάλι πολύ νωρίς στη έδρα του στο πρωτάθλημα. Εξηγούμαι.

Ο Παναθηναϊκός έκανε μερικές αρκετά αξιολογές κινήσεις και αυτό είναι κάτι που σε βάθος χρόνου θα φανεί. Έβαλε και ένα στοίχημα με τον Φέλντεϊν βέβαια, αλλα οι υπολοιπές επιλογές φαίνοται απο αρκετά εώς ικανοποιητικά ασφαλείς. Δεν θα καθίσω να κάνω ιδιαίτερη ανάλυση για τα αγωνιστικά οφέλη του Παναθηναϊκου, ο οποίος θα έχει και τον... θεριακλή Γκιστ στη 12αδα! Θα αποκαλυφθούν όλα στην πορεία.

Απο εκεί και ύστερα όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για μια πιο διαφορετική ομάδα σε σύγκριση με πέρσυ, απο ό,τι είναι ο φετινός Ολυμπιακός σε σχέση με τον περσινό. Οι αλλαγές που γίναν σε εμάς ήταν κατα κύριο λόγο βελτιωτικές, ενώ στον Παναθηναϊκο δομικές. Επομένως χρειάζεται περισσότερο χρόνο να μπεί σε μια νέα φιλοσοφία και να βρεθούν μεταξύ τους οι βασικότατοι νεαποκτηθέντες. Επιπλέον θεωρώ ότι μέσα στη χρονιά ο Παναθηναϊκός πιθανότα θα κινηθεί για να κλείσει τη μία θέση ξένου που έχει αφήσει ανοιχτή, μάλλον με κάποιον mobile ψηλό. Οπότε αν τον πετυχαίναμε πιο μετά, ίσως ο Σάσα Τζόρτζεβιτς να είχε ένα έξτρα όπλο στη διαθεσή του, κυρίως όσον αφορά την αντιμετώπιση και εκτέλεση του pick n' roll.

Η ομάδα μας πάλι, παρέμεινε πιο συμπαγής στον κορμό της (Σπαν, Πριντ, Λοτζε και ίσως Μάντζαρης παραμένουν στην βασικη 5άδα) και συμπληρωσέ το ήδη υπάρχον ρόστερ με αρκετά ελπιδοφόρες επιλογές.

Προσωπικά βέβαια έχω κάποιες ενστάσεις πάνω στη στελέχωση, τις οποίες διατύπωσα δύο ποστ πίσω, αλλά παρ' όλα αυτά σε σχέση με πέρσυ η μόνη ξεκάθαρα δομική αλλαγή είναι η φυγή Σλούκα. Ο οποίος βέβαια μπορεί να ερχόταν απο τον πάγκο, άλλα όπως έχουμε πεί αποτέλεσε συχνά την περσινή χρονιά έναν παίχτη βαρόμετρο, του οποίου τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά δεν αναπληρώθηκαν εντελώς.
Πέραν αυτού όμως, ο Ολυμπιακός με τις κινήσεις που έκανε, φαίνεται να κέρδισε σε ποιότητα και σε δύναμη, χωρίς θεωρητικά να χάσει κάτι που ήδη είχε απο αυτούς που έφυγαν και κυρίως χωρίς να ξεφεύγει απο τις αγωνιστικές αρχές του. Απλά ψήλωσε, έγινε ακόμα πιο σκληρός περιφερειακά, απέκτησε περισσότερο την προσωπική φάση και μάλλον αύξησε και την αθλητικότητα του σαν ομάδα. Το μότο φέτος, άρα και αύριο, πρέπει να είναι "μια απο τα ίδια, αλλά πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά". Και πιστεύω θα είναι. Δεν ξέρω αν έχει απάντηση ακόμα σε αυτό ο Παναθηναϊκός. Ίσως ο χαρακτήρας κάποιων παιχτών του, άλλα απο την άλλη παίχτες με χαρακτήρα έχει και ο Ολυμπιακός.

Μοιάζει πιο έτοιμη λοιπόν η ομάδα μας για το αυριανό παιχνίδι και πιστεύω ότι εύκολα ή δύσκολα θα το πάρει. Το ματς στο ΟΑΚΑ είναι άλλη κουβέντα, αλλα σίγουρα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές.
Προφανώς στα ντέρμπυ δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος, αλλά σε βάθος χρόνου ο Παναθηναϊκός θα γίνει πολύ πιο επικίνδυνος αντίπαλος απο ό,τι είναι τώρα. Επομένως είναι ευκαιρία να εκμεταλευτούμε την καλύτερη θέση που έχουμε στη αφετηρία...


Bad-ass jerseys !

Bad-ass jerseys !
by Red Pivot

Now playing...