Eικονική πραγματικότητα και παράλογη ευφορία

Πάει πολύς καιρός απο το τελευταίο ποστ, το οποίο δεν ήταν και τόσο μπασκετικό. Έχουν μεσολαβήσει αρκετά απο τότε, οπότε ας κάνω ένα update.

Θα επικέντρωθω κυρίως στο θέμα προπονητή, ο οποίος είναι στα πάνω του τελευταία μετά και απο τις δύο νίκες με Φενέρ και Παναθηναϊκό. Ειδικά το πολύ καλό σέρι του απέναντι στον Παναθηναϊκό, που κρατάει απο πέρσυ ακόμα-ακόμα, έχει κάνει πολλούς να τον λένε βαζελοκτόνο και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Είναι γνωστό πλέον σε όσους έχουν την διαστροφή να με παρακολουθούν, πως ο Σφαιρόπουλος για εμένα έχει φάει άκυρο απο την περασμένη χρονιά. Τους λόγους τους περσινούς δεν θα αναλωθώ να τους αναφέρω ξανά. 'Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τσεκάρει εδώ. Και για να αποδείξω ότι δεν υπήρξα ποτέ προκατειλημένος με τον Σφαιρόπουλο, ούτε στημένος (όπως ένας δημοσιογράφος, που κάποτε μου είπε ότι με εκτιμούσε κιόλας, άφησε να εννοηθεί στο twitter) oρίστε τι έλεγα για τον ίδιο άνθρωπο πριν καιρό. Οπότε όσοι κατά καιρούς με λένε εμπαθή και μου αποδίδουν γενικά χαρακτηρισμούς που θα έπρεπε να λένε πρωτίστως στον καθρέφτη τους, μπορούν να πάνε να... κουρευτούν! Τους έκανα τη χάρη βέβαια και δεν ξανασχολιάζω μπασκετικά στο twitter, γιατί προφανώς έχουν αλλεργία στη διαφορετική άποψη και είναι πιο βολικό να χαρακτηρίζουν απο το να διαλέγονται.

Στα φετινά τώρα. Τεράστιο λάθος που δεν πίεσε να αποκτηθεί δεύτερο 4άρι και δεν αλλάζει τίποτα το γεγονός πως ο Παπαπέτρου (τον οποίο πιστεύω) δείχνει να ανταπέξερχεται ως ένα βαθμό εκεί. Αυτό δεν μπορεί παρά να γίνεται σποραδικά και εκτός των άλλων είναι κάτι που προέκυψε απο τον αλλοπρόσαλλο καταρτισμό του ρόστερ και όχι απο σχέδιο. Για Αγραβάνη δε σχολιάζω καν. Tώρα το σανό των δημοσιογράφων/δορυφόρων της ομάδας περί χημείας και ελληνικού στοιχείου ελπίζω να μην υπάρχουν πολλοί που το φάγανε. Επίσης δική του ευθύνη το κλειστό συμβόλαιο Μιλουτίνοφ που είχε ως αποτέλεσμα να μείνουμε αμανάτι με έναν μετριότατο παίχτη. Ακόμα και αν ήταν πρωτοβουλία της διοίκησης να γίνει κλειστό συμβόλαιο στον παίχτη (που αμφιβάλλω), θα έπρεπε να προβάλλει αντίσταση. Στη διοίκηση του Ολυμπιακού βέβαια έχουν πρόβλημα με τους προπονητές που έχουν δική τους άποψη και ο Σφαιρόπουλος το ξέρει πολύ καλά. Παίζει όσο πιο πολύ μπορεί safe και περιορίζει τον "δυναμισμό" του στις συνεντεύξεις τύπου και στους δημοσιογράφους. Το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε πως ως ένα βαθμό είναι και αχαριστία, αφού πολλοί τον έχουν στηρίξει βγαζοντάς τον μάγκα ακόμα και όταν έκανε ουσιαστικά εντελώς ανέξοδες δηλώσεις.

Αναλογιζόμενοι τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε γιατί στην ομάδα υπάρχουν παίχτες όπως ο Σπανούλης και ο Μάντζαρης που παίζουν πολύ παραπάνω απο όσο θα έπρεπε συνήθως, ενώ άλλοι (όπως ο άτυχος Χάκετ και ο Γκριν) υποβαθμίζονται συχνά-πυκνά σε ρολίστες, για να μην πω χαμάληδες.

Τώρα αν γνωρίζει κανείς καμία άλλη ευρωπαϊκή ομάδα που θα ξεκίναγε βασικός ο Μάντζαρης αντί του Χάκετ και θα έπαιζε και συστηματικά πολύ περισσότερο χρόνο, ας μου την πεί και εμένα. Για τον αρχηγό τα έχουμε χιλιοπεί, έχω ακούσει και εκεί διάφορα απο πολλούς κουραδόμαγκες, άλλα δεν πειράζει, αφήνω τα σκυλιά να γαβγίζουν πλέον. Δεν γίνεται η ομάδα να στηρίζεται ακόμα τόσο πολύ στον Σπανούλη, δεν γίνεται να βλέπουμε μια ζωή πικ και παίδεμα της μπάλας. Εντάξει και αυτό κάποιες φορές βγαίνει και όταν είναι στα καλά του ο αρχηγός και γήπεδο βλέπει και σημαντικά καλάθια βάζει, αλλά νισάφι! Έλεος πια! Αν ακόμα και στα 34 δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν είναι αυτός που ήταν κάποτε, τότε πρέπει να βρεθεί ένας προπονητής που να μπορεί να του το δώσει να καταλάβει. Αυτός ο κόουτς δεν υπάρχει στον Ολυμπιακό και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ με αυτή τη διοίκηση και όσο θα είναι στην ομάδα ο Σπαν. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως δεν θα το θίξω και καθόλου, για να κάνω τη χάρη σε αυτούς που τον διάλογο τον ασπάζονται μόνο προσχηματικά.

Και αλήθεια τι μπάσκετ έχουμε δει τελικά φέτος απο τον Ολυμπιακό; Τι καινούριο βάλαμε στο παιχνίδι μας; Βλέπουμε μια ομάδα που να εμπνέει μια στοιχειώδη σιγουριά πως ακόμα και ένα ματς να στραβώσει θα το παλέψει μέχρι τέλους; Αυτό το περιβόητο refuse to lose που διαλαλούσαν πολλοί κάποτε; Βλέπουμε ωραίο μπάσκετ;

Απο τους ξένους που έχουμε στην ομάδα έχουμε καταφέρει να πάρουμε το μέγιστο; Είναι όλοι ικανοί να προσφέρουν στο επίπεδο που υποτίθεται θέλει να πρωταγωνιστεί ο Ολυμπιακός; Σε μια σοβαρή ομάδα μπορεί να βγαίνουν παίχτες που τους περιμένεις ακόμα να παίξουν μπάσκετ μέτα απο πάνω απο ένα χρόνο (και που τη μεγάλη τους επιστροφή την έχουν ανακοινώσει καμια 10αρια φορές μέχρι τώρα διάφοροι, μη στημένοι πάντα, δημοσιογράφοι) και να λένε ότι στα γενέθλια τους θα είναι έτοιμοι ή να διαλέγουν παιχνίδια ανάλογα με τα ψυχολογικά τους; Γίνεται να χάνεις τον υπερπολύτιμο Χάκετ, έναν παίχτη με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και να δέχεσαι να ψωνίσεις απο το πιο χαμηλό ράφι που υπάρχει τον Γουότερς (που φαίνεται τίμιος γενικά), έναν εντελώς διαφορετικό παίχτη; Με αυτή την περιφέρεια θα πας μέχρι τέλους στην Ευρώπη; Μακάρι, άλλα το βλέπω απο τρομερά δύσκολο εώς απίθανο. Αν το πετύχουμε θα μιλάμε για χρονιά καρμπόν με την προπέρσινη και θα οφείλεται εν πολλοίς και στη μεγάλη αστάθεια που δείχνουν οι περισσότερες ομάδες της ευρωλίγκας.

Αλλά και στις εγχώριες διοργανώσεις δεν θα βρούμε απέναντι μας τον προπέρσινο Παναθηναϊκό. Μπορεί φαινομενικά να έχουμε πάρει τον αέρα του "αιώνιου αντιπάλου", άλλα κατά την άποψη μου αυτό είναι κυρίως συγκυριακό και όχι τόσο παγειωμένο όσο πιστεύουν μερικοί.

Και το γεγονός ότι έχουμε μια εμμονική διοίκηση, έναν προπονητή που δεν σπάει εύκολα αυγά για να κάνει ομελέτα και έναν πρώην πρωτοκλασάτο παίχτη που μονοπωλεί ακόμα τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας, δε με κάνουν και πολύ αισιόδοξο για το μέλλον. Ειδικά μετά την απώλεια Χάκετ, που σε αυτά τα ματς βοηθάει πάρα πολύ μόνο και μόνο με την άμυνα που μπορεί να προσφέρει, πέφτουμε επίπεδο κατά την άποψη μου. Αντίθετα ο Παναθηναϊκος, με τα όποια σκαμπανεβάσματα και προβλήματα, δείχνει να έχει σημειώσει πολύ μεγαλύτερη πρόοδο σαν ομάδα απο την αρχή της χρονιάς. Αυτό κάποια στιγμή πιθανότατα θα φανεί και στα αποτελέσματα και τότε θα μας περιμένει μια πολύ απότομη προσγείωση, όσο και αν λέμε ότι "τους έχουμε βάλει απο κάτω". Ας ελπίσουμε πως όχι, αλλά όταν παίζεις με την τύχη σου και προσπαθείς συνέχεια να βάψεις με πορδές αυγά, η τιμωρία συνήθως δεν αργεί.

Αν πολλοί οπαδοί έχουν αποδεχτεί ότι ο "δικός μας τρόπος" είναι ο μόνος τρόπος, εγώ προσωπικά δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Θέλω σχέδιο, θέλω λογική, θέλω προπονητή με άντερα, θέλω παίχτες να μην καπελώνουν την ομάδα. Υπάρχουν διαχρονικά πολλά θέματα στον σύλλογο και είναι κυρίως προβλήματα νοοτροπίας που μεταφράζονται μετά και σε αγωνιστικά. Οι Ολυμπιακοί που θέλουν να ελπίζουν ότι όλα θα πάνε καλά και τρώνε τα παραμύθια που πλασάρονται απο τους δημοσιογράφους και εννίοτε και απο επίσημα χείλη, πρέπει να αρχίσουν να αμφισβητούν περισσότερο και να "στηρίζουν" ή να εκθειάζουν λιγότερο. Ποτε κανείς δεν έγινε καλύτερος με το καλόπιασμα, ειδικά όταν ούτως ή αλλως η αξία του είναι ήδη αναγνωρισμένη. Μόνο πιο αλλαζόνας και εγωκεντρικός...

Υγ. Ο Μπιρτς είναι ίσως ο πιο value παίχτης που έχουμε δει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Θα φροντίσουν άραγε να τον δέσουν στην ομάδα ή η υπεροψία θα επικρατήσει ξανα;

Υγ.2 Ήθελα την επιστροφή Παπανικολάου, αλλά μέχρι ένα σημείο φέτος με είχε απογοητεύσει. Σε τέτοιο βαθμό που έλεγα καλύτερα να φύγει, παρότι στην άμυνα πάντα πάλευε. Έκανα λάθος όμως, υπάρχει ακόμα ζωή εκεί και μάλιστα αρχίζει να θυμίζει τον παλιό Παπ.

Υγ.3 Ανανέωση με Χάκετ τώρα που είναι τραυματίας, για να κερδίσουμε ένα σημαντικό παίχτη που αφήναμε να ξεγλιστρήσει σιγά-σιγά με τον τρόπο που τον χρησιμοποιούσαμε.

Υγ.4 Ο Γιάνγκ για πρώτη φορά χτες ήταν αξιοπρεπής σε παιχνίδι που μέτραγε. Απο εκεί και ύστερα αν άξιζε η υπομονή και το χάιδεμα που του έγινε μέχρι τώρα, θα το έχουμε αξιολογήσει ο καθένας καλύτερα μέχρι το τέλος τη σεζόν. Προσωπικά τον βρίσκω τρομερά ασόβαρο για Ολυμπιακό.

Yγ.5 Θα έρθουν και άλλες Μπάμπεργκ δυστυχώς...